Durante estes días estivo na casa un verdadeiro álbum de lembranzas do máis heteroxéneo: mamá. O corpo non lle responde como ela querería, pero a mente saltarícalle de acá para alá nun verdadeiro remuíño sen repouso; contounos tantas cousas que sería imposible resumilas nun cento de post. A maioría delas refírense á súa nenez e abráiame que teña tan claros detalles de hai máis de setenta anos, pero din que iso é o normal coa idade: que a memoria a longo prazo aumenta e a de curto, mingua. Ten oitenta e catro anos, polo tanto viviu a guerra civil e moitos dos seus recordos datan daquela época. De todos eles destaco un polo exemplar que resulta das reviravoltas da vida e dos seus misterios; aínda estamos sorprendidos e marabillados de que se producise unha coincidencia tan rechamante.
Nun momento da guerra civil, en Valencia, tres familias alugaron unha casa en plena Natureza para que mulleres e nenos estivesen a salvo de bombas e ataques aéreos; de cando en vez acudían os homes a visitalos, pero na rutina cotiá convivían os gardiáns da propiedade, tres nais e os seus fillos, entre os que estaba mamá, as súas irmás, o fillo doutra familia e os dous dun tal capitán A. O apelido deste último non é moi frecuente e os nomes dos fillos, tampouco, por iso B púxose á espreita e rescatou unha vella revista que traía un artigo sobre un tío avó seu, aviador, de nome Sol e de apelido A. As fotos non lle dixeron nada a mamá, sería incapaz de lembrar a faciana do aviador, pero si foi capaz de recoñecer nos nomes dos fillos os daqueles nenos que xogaron con ela. E aquí estamos, B e Peke, compartindo por delegación un pasado que para nós nin existía.
Ningún comentario :
Publicar un comentario