Miscelánea

Unha das orquídeas de exterior está resistindo moi ben os xogos das cadelas. Por unha milagreira razón Melas non comeu as varas que abrocharon e así podemos gozar destas curiosas flores que por veces evocan bocas con ganas de morder. Agardo que o Home de Maryland, que está aquí de vacacións, teña oportunidade de vir pola casa antes de que murchen. É un gran amante das plantas e mándame a miúdo fotos do seu espléndido xardín.

No club de lectura comentamos o mes pasado Riña de gatos de Eduardo Mendoza, novela que deu para falar da guerra civil e da barbarie que cometeron un e outro bando. M, unha das participantes, achou de menos non comentarmos nada sobre Velázquez, pois varios dos seus cadros analízanse con bastante detalle e moito amor. Por fortuna non eramos tantos coma a vez anterior, en que o número obrigou a xuntar varias mesas de tal xeito que a algúns non se lles vía a faciana. Eu agradecín a ausencia dalgún membro non moi fiel pero si impertinente que di cousas chocantes e quéixase acotío de que non o deixan falar. Uf! Paréceme fóra de lugar que un adulto, pai de familia, se comporte coma un neno pequeno. Pero así é a vida.

O próximo libro que comentaremos será Sete Palabras de Suso de Toro, que este ano traballa no instituto de B e dunha das participantes no club. Contaremos coa súa presenza, algo que non me fai moita graza máis que nada porque me resulta incómodo que o autor dunha obra estea diante nosa; é evidente que non poderemos falar con enteira liberdade. Porén, a case todos os membros lles apetece cambiar impresións con el.

Por outra parte el lémbrase dunha nena de trenzas que xogou moito con el cando era cativo e que recoñeceu en min un día na terraza dun bar. Como será o reencontro despois de corenta e tantos anos?