Por primeira vez na vida escribo desde un cíber. Aínda non temos liña na casa porque cómpre poñer primeiro un poste e creo que xa están nesas.
Atopámonos na gloria na nova vivenda, aínda que os horribles incendios dos días pasados encheron todo de fume mesto e cinza abafantes; non lembraba un ano tan duro neste aspecto. Como dicía unha señora nunha das canles locais, o problema é o alcolito que arde moito porque ten moito alcol. Non serei eu quen se atreva a poñelo en dúbida.
Os primeiros días coidei ser a señora das moscas, pola cantidade inxente que acudiu a inaugurar a casa; pouco e pouco parece que van respondendo ao tratamento, que consiste basicamente en zoupar nelas cun pano de cociña. Os obreiros continúan arredor traballando nas outras vivendas e rematando pequenos detalles da nosa. É un mundo, o da construción, totalmente masculino e confeso que cheguei a sentirme algo estraña rodeada de tanto home. Mais a todo se afai unha.
Non teño costume de escoitar música cando estou co ordenador e a que puxeron aquí, a un volume bastante prohibitivo, estame levantando dor de cabeza. A ver cando podo volver.
Ningún comentario :
Publicar un comentario