Donna Leon axúdame a pasar o tempo que media entre a tarde e a noite; en concreto ando relendo este libro, ameno e incisivo coma todos os do comisario Brunetti e do que lembraba apenas uns cantos detalles. Gústame reler, sobre todo cando na mente non caben novidades e concentracións excesivas.
Non sei cando terei liña telefónica e internet na nova casa, aínda que a amable señorita de Telefónica que me atendeu aseguroume que en quince días estaría o problema resolto e, a pesar de que irei a unha zona rural, poderei conservar o ADSL. Confío en que así sexa, máis ca nada porque a vez anterior non tardaron nin unha semana. Ademais, que carafio!, cómpre ter fe de cando en vez.
Este ano perdemos a festa da dorna de Riberia, pero Paleón fixo fotos en cantidade e Patu, o dono do Plaza, tamén puxo algunhas mostras. Polos comentarios, debeu ser unha das mellores festas dorneiras do século. Por certo, atopei o bar Plaza máis punto de encontro ca nunca, ateigado de xente que ía e viña. Dentro duns días formaremos parte de todo ese rebumbio. Até entón.
Ningún comentario :
Publicar un comentario