Comeza o curso

A mañá aínda non acabara de espreguizarse cando subín a persiana da cociña; a raia avermellada do horizonte anunciaba un día despexado e claro mentres preparaba o café e poñía a mesa para o almorzo. Había tanto tempo que non me erguía tan cedo que case esquecera o fermosas que poden chegar a ser as luces e sombras das mañás. Guiei moi amodo polo camiño salferido de arume que leva ao instituto e ollei o mundo coma se o contemplase por primeira vez; un corredor solitario, dúas mulleres paseando, un home maior cunha bolsa, un par de coches... Parte da vida. Deixei a B ante a porta co seu novo dicionario de grego e dirixinme á vila para seguir vendo partes de vidas.