Viñeron desde Ares os criadores de Dona con Kiss, un dos dous golden que viven con eles. Non creo que Dona os recoñecese pero amosou tanta ledicia coma se chegasen vellos parentes; pasamos un par de horas moi agradables mentres os cans corricaban na horta e Kiss mexaba por todo canto recanto o fixera antes Dona. Os machos, seica, son así. O pobre maréase no coche e non amosaba o seu mellor aspecto, pero axiña atopou un cacho de óso e abstraeuse en roelo despois de percorrer o terreo e facerse -case- o dono do lugar.
E onte tivo lugar un estupendo encontro con X na terraza do Plaza, onde me relaxaba despois de fisioterapia e agardaba por B e Dona. Estivemos falando dúas horas longas como se fala cos vellos amigos, aínda que a tranquilidade viuse algo alterada polo balbordo xeral e a excitación da cadela, empeñada en subir á mesa malia saber de sobra que o ten prohibido. Foi un deses praceres inesperados que trae o verán.
Ningún comentario :
Publicar un comentario