Alterno a lectura de El corazón de las tinieblas (libro que comentaremos o xoves no club de lectura) con As aventuras de Sherlock Holmes, de estilos e temática bastante diferentes. Até o de agora non lera o primeiro, a pesar de que o merquei hai tempo a raíz de ler Vagabundo en África de Javier Reverte. Non lembro por que naquel momento fun incapaz de poñerme con el, se cadra polo seu estilo decimonónico e por veces un chisco ampuloso que me leva a pensar que hoxe xa non se escribe así. Reverte alude constantemente a el na súa obra (por certo, moi amena e instrutiva) de xeito positivo e, como África me atrae, pareceume necesario conseguilo.
En certo modo decepcionoume, quizais porque leo novelas de psicópatas con relativa frecuencia e estou afeita ás truculencias literarias; aquí non se amosa nada que poida ferir sensibilidades, só se insinúa, sospeito que pola época en que foi escrito. Non imaxino a ningún novelista do XIX entrando en detalles sórdidos. As descricións son vívidas e mesmo poéticas, o que contrasta poderosamente co que se narra, pero ás veces faise pesado por prolixo.
Claro que non se debe xulgar unha obra do pasado con criterios actuais; tan só se pode intentar meterse na acción e deixarse levar. E aínda que na miña mocidade era moi afeccionada á novela decimonónica, confeso que me custou entrar nesta.
Ningún comentario :
Publicar un comentario