Personaxes

O Mochilas é un ionqui que un bo día, hai tres ou catro anos, aterrou na vila. Un tipo miúdo, baixote e delgado, coa faciana bastante fresca e redonda que non acusa os estragos do vicio, aínda que nos últimos tempos o vexo máis escuro de pel, coma se o seu ir e vir polas rúas o fose torrando devagar. Tamén nos últimos tempos incorporou un can á súa andaina, un can mediano de tamaño, marrón de pelo e de orellas caídas, ao que berra de cando en vez sen ningún tipo de inhibición; tamén xoga con el, porque é noviño, nos caixeiros automáticos cando vai moito frío, e no medio da beirarrúa cando o tempo axuda. Non lembro moi ben cando comezamos a falar, creo que unha mañá no mercado en que B e mais eu levabamos a Dona e el buscaba comida ou comerciantes aos que axudar a recoller para conseguir uns céntimos. Coñeciámolo de antes pola súa cortesía cando pedía as tapas das terrazas ou cartos que se lle denegaban porque me desgusta alimentar vicios alleos. Pero é tan amable que un día de debilidade deille unhas moedas diante dun supermercado, mentres esperaba por B; desde aquela, cando me recoñece, diríxese a min ao golpe de señora ou chica para pedirme cartos e cambiar unhas palabras comigo. O sábado estaba todo indignado cando lle preguntei que tal lle ía ao can; a policía local obrigouno a mercar un colar e unha correa (cousa que aplaudo, pois non me parece de recibo que os animais vaian soltos pola rúa), que lle custaron máis de trinta euros. Pero o seu cabreo debíase a que agora o obrigan a mercar unha buceira porque din que o can é perigoso. O canciño cheirábame e ollábame desde abaixo mentres eu buscaba a carteira e nos seus ollos canela non vin a menor traza de agresividade. Véxoos cando levo a B ao instituto porque o centro de día de drogodependentes está xusto enfronte; o can agarda fóra e cando o Mochilas sae ladra de contento e corrica ao seu redor cheirándoo todo. Agarroume as bolsas mentres buscaba os cartos, deume as grazas cando llos dei e ningún dos dous se explicaba por que a policía local se metía cun can tan riquiño coma o seu.