Parece que se están abrazando, pero non é máis ca unha tregua nun dos seus habituais combates. Melas provoca a Dona mordéndolle os beizos ou as patas porque quere xogar; a nai, máis tarde ou máis cedo, responde e a filla, despois dunha ou dúas breves incursións, acaba por poñerse panza arriba en postura de total submisión. Dona é tan, pero tan bruta que ás veces temo pola integridade de Melas, aínda que nunca pasa nada grave.Agora que estamos de vacacións alternan o seu obxectivo e andan tras miña ou tras B segundo non se sabe moi ben que motivo, en xeral mimarrear e mutuarse, actividades nas que son expertas.
Cando sento na butaca para descansar ou fumar un cigarro, colócanse unha a cada lado e buscan as miñas mans coa mirada ou co fociño; sentiríanse plenamente felices se estivese acariciándoas sen parar. Son tan cariñosas que acotío me pregunto como non cansan, malia que remato dicíndome que os mecos non estoxan a ninguén.
Ningún comentario :
Publicar un comentario