A cantidade de vendedores ambulantes e atraccións variadas que invaden a vila por mor das festas do verán non deixa de abraiarme, a pesar de que os locais digan e repitan que non valen para nada. Por todas as partes escóitase música, sucédense as actividades para os pícaros na praza do concello, amiúdan as verbenas amenizadas por distintas orquestras para os maiores e hai xente e xente que pasea mirándoo todo. En fin, responde ao que entendín sempre por unha vila en festas que, ás veces, depara sorpresas.
Incluso podes ter a sorte de atopar nun posto de produtos de coiro eses apliques de parede en pel de vaca decorada con henna que andabas buscando para as escaleiras da casa e dar cun vendedor agradable con quen comentas cousas da vida. El e a súa parella (posuidora dun posto de roupa que me gusta onde comprobei con horror que non me servía nada) pasan varios meses en Galicia, de abril a outubro, e sempre engordan un feixe de quilos a base da riquísima cervexa e o pan do país.
É curiosa a vida dos vendedores ambulantes, decote colocando e recollendo a mercadoría, durmindo quen sabe en que lugares, con horarios suxeitos ás circunstancias e ao clima... Para min non servía.
Ningún comentario :
Publicar un comentario