Non quixen tirala cando pareceu esmorecer definitivamente hai catro anos. Por moito que o intentei, non conseguín sacala adiante e quedou murcha nun testo onde se plantaron outras cousas. B viuna un día que andaba de xardineiro na nova casa e pensou que era unha herba calquera, pero eu recoñecina. Regalámoslle o tempo que non nos falta e agradeceuno así, medrando.
Na Natureza case todo está latente por un tempo mentres conserva un sopro de vida para, no momento axeitado, brotar con pulo e beleza acumulados. Ela lévame a pensar que non todo está perdido.
Ningún comentario :
Publicar un comentario