Meme lector

Con algún atraso respondo o meme ao que me retou Kaplan, pillado na de Noe. Non sei se serei moi veraz, porque non lembro se todos os lin no verán ou algún se remonta á primavera, pero nunca tiven moita afección a levar a conta do que leo nin cando. Adoito tirar para adiante sen pararme moito en calcular tempos, por algo son unha privilexiada nese sentido. En fin, que aí vai:
Pánico de Jeff Abbott. Nada do outro mundo.
El bosque de Harlan Coben. Correcto e incluso notable coma todo o del.
Ciudad de huesos de Michael Connelly. Bo, mesmo por veces brillante coma case sempre.
El libro de los muertos de Patricia Cornwell. O título coincide con outro libro de Douglas Preston e Lincoln Child. Empézame a cansar porque a sigo desde o principio. Está entrando en camiños que non me satisfan.
Un nicho para Marilyn de Miguel Anxo Fernández. Relectura motivada polo seguinte libro da lista. Este é mellor, bastante mellor.
Tres disparos e dous friames de Miguel Anxo Fernández. Terceira entrega de Frank Soutelo. En fin. Mellorable, cousa que non diría do primeiro.
Venganza de Brian Freeman. Non me deixou pegada ningunha, pero ningunha, ningunha. Terei que volvelo ler ou intentalo.
Silencio en Hannover Close de Anne Perry. Relectura involuntaria dun libro que merquei pero que xa tiña. Intrigante e humano ambientado na época vitoriana. Sígoa desde sempre, aínda que ás veces canse.
Incendios en Highcate Rise de Anne Perry. Relectura motivada polo anterior. Descrición de ambientes impecable, como adoita. Trama ben enfiada, absorbente, coma sempre.
El ángel rojo de Franck Thilliez. Do máis forte que teño lido en novela negra. Lese moi ben, aínda que ás veces dean ganas de trousar.
Luna helada de Jan Costin Wagner. Descubrimento. Boa aínda que de ambiente opresivo.
Estou con Un asesinato piadoso de J.M.Guelbenzu, pero apenas comezo. Cheguei a ese señor polas súas críticas literarias elegantes, xustas e delicadas. A xuíz Mariana de Marco cada vez me cae mellor.