Entre o celo de Dona e as visitas familiares (que este ano se reduciron a Teucro, pois na aldea sagrada téñenlles fobia aos cans) non tiven un momento para desexarvos felices festas, pero chego a tempo para esperar para todos un aninovo cheo de venturas.
En Teucro perseguíronnos varios cans seducidos polos efluvios de Dona; aquí na casa temos a tres pretendentes (dous deles de tamaño reducido, pero pertinaces coma a peor sequía do século) que roldan a casa e provocan os ladridos abouxadorees da nosa cadela, que non fai máis que ir do portón á cancela e da cancela ao portón. Hoxe escapou nun descoido de B e recibiu unhas cheiradiñas do negriño, ese que de cativa lle provocaba temor. Segundo B, gustoulle. O que son as cousas!
Entrementres tiven días para ler a segunda de Millenium, do malogrado Stieg Larsson e gustoume unha barbaridade. A protagonista é a rapaza de aspecto anoréxico que na primeira lle salva a vida a Mikael e con quen este contrae unha débeda que non sabe como saldar. Entre ecuacións, xigantes rubios e sorprendentes pais transcorre a novela con moita acción, unha prosa medida e harmoniosa grazas a unha boa tradución e nova información que nos vai completando o cadro esbozado no anterior tomo.
Pois iso, se vos apetece, tedes boa literatura, negra, de acción, con certas reflexións atinadas e curiosas e unhas cantas tardes ben empregadas.
Ah! E sobre todo feliz, moi feliz 2009, a pesar de todos os pesares.
Ningún comentario :
Publicar un comentario