Frío

Os meus vellos xerseis, grosos, moi grosos, apenas chegan para protexerme dun frío que me lembra a Auria, aínda que sospeito que alí é moito peor. Dona parece non notalo; vai pola beira do mar tan campante, coma se o vento xeado non fose con ela, mesmo se mete no mar buscando calquera trebello que se axite para xogar con el, mentres nós (cando menos eu) nos encollemos e apertamos o paso para chegar canto antes á casa.
Estas estrañas vacacións pasaron nun sopro e dentro de nada volveremos á rutina do curso, cunhas semanas que transcorren voando, as anécdotas que se suceden no instituto de B e os paseos habituais.
Por fin acabei o alfabeto do crime de Sue Grafton e o bo de ler todos os libros seguidos é comprobar a variedade de argumentos e de temas, ademais de ir vendo como evoluciona a protagonista e demais personaxes. Unha remata convencida de que esta autora sabe o que leva entre mans.