A pesar de que debería estar afeita, sempre me abraia que algo familiar en determinados programas informáticos cambie de súpeto pola vontade e capricho de quen os creou; suponse que muda para mellorar, pero eu, que desde cativiña fun reacia a que me desen unha papa diferente, tardo o meu en habituarme ao novo aspecto e disposición do que aparece na pantalla. Tan só quixen probar a nova
interfaz (como moi amablemente me invitaban) e xa non podo volver á anterior, así que non me queda outra que indagar e tirar para adiante. Espero non provocar unha desfeita.
O primeiro que fixo
Melas en quitándolle o colar isabelino foi destruílo; roeulle todos os enganches e houbo que tiralo. Está recuperada, contenta e activa; corrica, xoga, lambe, come e goza que dá xenio, mesmo catou os primeiros pexegos do pexegueiro que veu connosco de
Auria, hai xa unha morea de anos. Por certo, eu tamén os catei e están de vicio.
O señor
Kaplan tivo a xentileza de concederme un premio. Agradézollo de todo corazón.
Ningún comentario :
Publicar un comentario