Literatura suave

Despois de ler La fiesta del chivo de Vargas LLosa para o club de lectura, necesitaba algo lixeiro, sen máis pretensión cá de entreter cun par de asasinatos e unha trama envolvente. Atopei esta terceira entrega de Charlaine Harris e non o pensei dúas veces, pois as dúas anteriores non me desgustaron, amais de axudarme a pasar o trancazo con relativo benestar.
Como sabía o que me agardaba, non me decepcionou e si colaborou a aliviar a cabeza de tanta técnica excelsa e cambios de narrador (por outro lado, moi ben traballados). Aurora -que aborrece o seu nome- vese enredada noutro caso e namórase a primeira vista dun home perigoso pero tan, tan sexi e atractivo que non o pode evitar. Non hai escenas tórridas en que as sabas se engurran ao pé da cama e a vestimenta sae voando dunha gadoupada, nin falta que fai, porque, lidas tantas en tantos libros, unha non cre que a imaxinación humana dea para máis.
En resumo, un par de tardes aproveitadas.