Foz

A foz da Ramallosa é un fervedoiro de vida; garzas grises e brancas, malvasías, parrulos, varios tipos de gaivotas, corvos mariños, araos, mazaricos e mariscadoras comparten o espazo nestes días previos ao inverno. Na preamar, pasear pola beira non está libre de arreguizos, pero pagan a pena con tal de ver o rebumbio que se desata mentres todos -agás as mulleres, que acoden na baixamar- se afanan en buscar a mantenza.
Ao principio de estar aquí, abraiábame a pacífica convivencia entre o bicherío e os coches que corren a uns metros de distancia e pensaba que a Natureza era moi sabia por permitir un refuxio de fauna tan rico e variado a carón dunha estrada con tanto tránsito. Agora que sabemos que o Val Miñor é o lugar de Galicia onde máis medra a poboación humana -de feito, o único onde houbo máis nacementos ca mortes-, non nos queda outra que deducir que este é un sitio excelente para criar. A febre do sexo e da paixón entre os adolescentes ten como resultado nais e pais tan novos que case dá certa mágoa, aínda que sexa a resposta da Natureza a tanta calor.
Voume preparando pouco a pouco para a despedida. Esa si que dará certa mágoa.