Chégame outro meme da man de paideleo. Trátase de poñer oito cousas, as que sexan, e falar delas. El, por exemplo, falou de oito países aos que lle gustaría ir; outros puxeron cancións, actitudes ou momentos en que se sentiron ridículos. Eu vou poñer oito cousas que xurei algunha vez non facer nunca e que o decorrer da vida me levou a elas.
1.- Dar clase. Daquela era eu moi arrebatada e moi de ideas fixas. Coidaba que o ensino non era para min porque non me gustaba xulgar nin dicirlle a ninguén o que tiña que facer. Mal sabía eu que esa actividade implicaba bastante máis ca iso. Serviume para aprender moito do xénero humano e de min mesma e coñecer xente estupenda coa que hoxe sigo en contacto.
2.- Ter internet na casa. Aínda hoxe me pregunto por que era tan reacia a abrir esta ventá ao exterior. Sospeito que a miña desbordada imaxinación me facía temer que unha man saíse de súpeto da pantalla e me apreixase a gorxa. Delirios.
3.- Abrir un blog. Cando Cesare me falou deles, rexeitei de entrada a posibilidade de meterme neste mundo. Parecíame unha indiscreción escribir un diario público. Cousas veredes.
4.- Facer crítica literaria. Outra vez o meu desgusto a xulgar os demais. O mesmo home de antes meteume nesa leria e, aínda que el tirou a toalla, eu sigo na brecha intentando atoparlle o lado positivo. Espero verllo algún día.
5.- Expoñerme á opinión pública. Que estupidez, verdade?, porque sempre, sempre estamos expostos ao que digan os outros. Pero así era eu.
6.-Non depender de ninguén para nada. Outra estupidez máis. Na vida todos dependemos de todos dalgún xeito e no meu caso as enfermidades e a xordeira fanme dependente, sobre todo de B que vive comigo.
7.- Vivir no rural. Para unha urbanícola coma min todo eran desvantaxes: comunidades moi cativas, intromisións alleas na túa existencia, incomodidades mil... Menos mal que a realidade vai cambiando co tempo e nós con el.
8.- Presentar un libro. Non é unha actividade que me encante, pero cando menos son capaz de levala adiante sen poñerme demasiado nerviosa. Eu pensaba que o labor dun autor remataba cando remataba de escribir o libro. Outra vez a vida encargouse de ensinarme que estaba equivocada.
Debería pasarlle o meme a oito persoas, pero prefiro que o faga quen queira se quere.
Ningún comentario :
Publicar un comentario