Levo bastantes días afastada de Chesterton e do seu Padre Brown por ter que ler as nove obras que se presentaron ao concurso de novela curta da Centenaria. Había de todo, claro, pero o bo do asunto é que eran curtas. Onte tivemos unha primeira reunión e espero que a semana que vén cheguemos a un acordo.
Dúas chamáronme a atención; unha por mala, malísima. Non sei en que estaría pensando o autor cando decidiu enviala ao concurso. Pero cadaquén é moi dono de probar sorte con calquera produto. A outra, polo contario, está ben escrita, ten ritmo e o autor parecía saber o que levaba entre mans... até o final. Poucas veces lin algo que se estrague de tal maneira por un final fóra de toda lóxica.
Xurárame a min mesma non volver participar como xurado literario e xa se ve que os xuramentos privados non valen de nada. Desta vez non me arrepinto.
Ningún comentario :
Publicar un comentario