15.9.12

Días en Teucro

Malia non estar presente, sei que a nai de B marchou cun livián suspiro, de xeito apracible grazas a un médico con conciencia, sen sufrimentos engadidos aos xa padecidos durante catro anos. Non houbo máis bágoas cás vertidas durante ese tempo en que Mimí foi mirrando día a día, perdendo a noción da realidade e a fala, a capacidade de comunicarse con soltura, de saber que dicir e como dicilo. Descanse, por fin, en paz.

3 comentarios :

mariajesusparadela dixo...

Tamén eu quixra ó meu carón un médico con alma, cando o precise.
Aperta

matrioska_verde dixo...

que así sexa, que descanse.

biquiños,

paideleo dixo...

Para malvivir millor é morrer.
Agora que descanse.
Unha aperta.