Plans

Como cada setembro -o inicio do ano en realidade- unha morea de plans bóleme na cabeza nunha especie de espertar que o verán desterrou. O máis inmediato é ir a Ítaca para visitar unhas cantas inmobiliarias; cómpre tomar a cuestión da vivenda con relativa calma, porque dez meses axiña voan e logo todo son présas.
Incítome a min mesma a disciplinarme despois de dous meses de galbana total nos que a actividade máis destacada foi durmir coma un animaliño calquera e, de propina, gañar algúns quilos. Prométome retomar os paseos cotiáns, escribir exercicios de estilo todos os días, preocuparme un chisco máis dalgunhas actividades domésticas e apuntarme de novo a ioga. Tampouco sobraría relacionarme con máis xente -estou converténdome nun moucho insociable e algo túzaro-, limitar o tempo que lle dedico a esta interné dos meus pecados e observar a xente con máis atención. Asemade, debo reflexionar sobre certas cuestións que me encargaron e que aínda non teño moi claras, limpar a mente de certos prexuízos que a embazan sen piedade e procurar arredar a idea de que discutir non leva a ningures.
¿Dareino feito?