Leo La taberna errante de G.K.Chesterton con alegría entre risiños miúdos e algunha gargallada esporádica, con sorriso sempre. Gústame este escritor de quen lin por primeira vez as aventuras do padre Brown, alá na miña primeira adolescencia. Irónico, lúcido, crítico e defensor da vida, pasou sen pena nin gloria durante algúns anos precisamente polo seu sentido do humor, pois semella que a ledicia estea en contra da intelectualidade ben pensante.
Bo creador de rexistros, paródico das clases dominantes que pretenden converter a existencia dos outros nunha asepsia aburrida, conserva unha actualidade que para si quixeran outros autores máis valorados pero fondamente pesimistas e, ¿por que non dicilo?, pesados até a medula.
Ideal para subir a moral en momentos baixos.
Ningún comentario :
Publicar un comentario