Mentres espero ao luns para darlle ao promotor das vivendas o si, queremos, elucubro sobre a morea de pasos que aínda cómpren procurando gardar unha mínima distancia, por aquilo de que son moitas as cousas que poden ocorrer de aquí alá. O frío, bastante intenso, converte os paseos case en carreiras para non conxelarse e o regreso á casa, nunha especie de cálido alivio.
Falamos ollando os debuxos e os planos da casa que xa consideramos nosa, estudamos os cambios que se poden facer para maior comodidade e gozamos pensando na cantidade de espazo que dous mal cabidos coma nós por fin imos ter. A praia da Ameixida, de area moi branca e cálidas augas, queda a dous minutos escasos; o núcleo urbano, a cinco e o ambiente é o dun lugar non illado, pero si recollido e agradable.
Lembro o que comentaba Vendell respecto á xente da zona e non me queda outra que concordar con el: é aberta, amable e cordial; en suma, ben riquiña.
Ningún comentario :
Publicar un comentario