A praia está ateigada de xente; os coches, aparcados de calquera xeito, chegan até Monte Lourido dificultando o acceso ás vivendas; o costume invernal de ir a certo bar tomar unhas cervexas viuse onte frustrado ante a imposibilidade material de aparcar. Semellaba a invasión de aliens ávidos de sol e praia.
Pola noite, á pouca fresca que se levanta, ficamos no balcón ollando as luces de Vila Real e Panxón. Estase ben nese case silencio que incorpora ecos de festas e foguetes. Apenas saímos da casa, único lugar onde non se ven autos e veraneantes.
Lembramos as épocas en que nós faciamos o mesmo ca eles e sorrimos con certa retranca. Agora ningún dos dous resiste máis dun minuto ao sol. As cousas cambian; a vida cambia; os costumes pérdense.
Seguimos suando.
Ningún comentario :
Publicar un comentario