Isto de facer críticas literarias por encarga é unha tarefa que non vai moito comigo. Leo moito, é verdade (xa mo dixo o oftalmólogo que me atendeu sen eu abrir a boca. Como o puido saber?), pero ese feito non implica que sirva para comentar para o público os meus gustos e desgustos. Sirvo para dicirlle a un amigo que este ou esoutro libro me fixo tilín ou non mo fixo, pero ler unha crítica miña nunha revista faime sentir incómoda, sobre todo se non é positiva. Por que? Sospeito que no fondo non son criticona -minto?- ou simplemente coido que os gustos e desgustos dunha persoa non valen máis ca para esa persoa.
Por iso, ante a recensión deste libro que acabo de facer por encarga e despois de falar con B sobre o tema, creo que a miña carreira como crítica rematou. Grazas, Cesare, foi bonito mentres durou.
Ningún comentario :
Publicar un comentario