Que gustazo dá erguerse tarde da cama unha mañá de domingo chuviosa e agrisada. Ha!, que gustazo, si.Entrei na cociña e notei algo na expresión de B; inquirín polas cadelas e contestoume que tiña que recuperarse do incidente. Que incidente?, preguntei. Entrou o atigrado, non sei por onde, respondeu compunxido.
Que nos entre un can na horta carecería de importancia se non nos tivésemos preocupado de pechala o mellor posible para que iso non ocorrese; tamén carecería de importancia se Melas non estivese co celo, pero está. Leva quince días do seu primeiro celo e agora atravesa a fase de recepción ao macho. Cos seus catorce meses é demasiado noviña para ter cachorros.
O invasor viuno B fuxir por un punto feble co que non contabamos e que lle queda moi preto da súa casa. Melas apareceu meneando un rabo cheo de terra e herbas, a barriga cuberta dunhas sementes espiñentas que se lle enredan no pelo e custa moitísimo sacar e con toda a pinta de ter pasado por unha boa estomballada.
Agora só queda levala á veterinaria para que tome as medidas oportunas. Maldito atigrado!
Ningún comentario :
Publicar un comentario