Chegáronme case xuntos varios pedidos de libros; aínda que este sistema ten o seu encanto, boto de menos meterme nunha gran libraría e remexer entre mesas e andeis para dar con algún achado marabilloso, ou non tan marabilloso.
Paso as follas dun dicionario novo (o meu cos dicionarios roza a loucura) que me parece bastante bo, sigo co delicioso libro de Anxos Sumai (ligado dous posts máis abaixo) sen apremios nin preocupacións e boto un ollo aos catro que me restan e dos que xa falarei. Porque continúo coa miña febre case enfermiza de ver libros ao meu redor, ulilos, tocalos, sentilos, gozalos coma se fosen amantes.
Respiro fondo esta tarde fría en que Vicente espertou á vida por terceira vez, en que nos movemos no coche para ir tomar unhas cañas mentres a noitiña caía regalándonos, de novo, un solpor entre nubes tan precioso que me colleu sen a cámara preto, pero tanto ten.
En canto remate aquí, irei preparar a cea, chocos da ría na súa tinta, para envexa de MH; a ver cando lle podo regalar a el un prato que non me sae mal, malia que convirta os beixos en negras marcas nas meixelas.
As cousas non van mal, nada mal.
Ningún comentario :
Publicar un comentario