Entre B e mais eu plantamos un kumkuat ou mandarino chinés que ten froitos pequeniños e olorosos. Xa tiñamos unha camelia, un albaricoqueiro anano, unha acacia que sufriu os rigores dos temporais e está medio seca, un rododendro que nos regalou Tucho, dúas orquídeas de exterior e unha roseira de flores vermellas que aínda non floreceu. Escuso dicir que B está no seu elemento, máis feliz ca un cuco.
A casa dá pola parte de diante a unha corte de vacas e a varias casas máis e pola parte de atrás vese o mar: con só erguer un chisco a cabeza por riba do monitor podo ollar a costa de enfronte: Cambados.
Mentres el continúa no xardín, eu fochico no novo ordenador e intento recuperar parte dos enderezos que perdín por mor do virus que pillou o anterior, con pouco éxito, todo hai que dicilo. Son incapaz de atopar a miña vella conta de flickr e creo que abrín outra, pero non estou segura de nada. Aínda non me metín a aprender os mínimos rudimentos de inglés e así me vai por estes mundos (ir)reais.
Ningún comentario :
Publicar un comentario