Non coñecía a Arto Paasilinna nin nunca lera nada de ningún finlandés. Estreeime con Delicioso suicidio en grupo do que vin por aí algún comentario que case fai superfluo este post. O tema converte esta novela nunha novidade e a retranca do autor é moi de agradecer; quizais non houbese outra maneira de tratar o asunto ca con humor, boas doses de ironía e moito desenfado. Non provoca gargalladas pero si sorrisos cómplices asemade que amosa unha sociedade bastante diferente da que eu apenas tiña unha vaga idea.
Recomendable.
Ningún comentario :
Publicar un comentario