Á espera de que se dignen traducir a última de Harry Potter, releo Harry Potter y el misterio del príncipe case coa mesma emoción da primeira vez, pero cunha diferenza abondo substancial, pois agora voume fixando moito máis nas técnicas narrativas que emprega a autora. Dosifica moi ben a intriga, a atmosfera está ben lograda grazas aos detalles e ás descricións, os personaxes medraron o seu e algúns adquiriron máis peso e protagonismo e, en xeral, a prosa fluída e os acontecementos que se suceden con naturalidade converten esta relectura nun pracer.
Cada vez entendo menos os detractores dunha serie que conseguiu que máis de trescentos millóns de persoas lesen, aínda que podo facer un esforzo se penso na envexa ou na simple mala baba. Porque a autora, ninguén o pode poñer en dúbida, triunfou de cheo con esta serie e iso algúns non o levan moi ben.
Ningún comentario :
Publicar un comentario