24.4.05

Sobre linguas

A medida que fun estudando Sociolingüística e impartía clase dela e de historia do galego fóronme quedando claros aspectos que, sen un rigor previo, desatan auténticas paixóns baseadas en erros, que ao rodar, van crecendo e crecendo coma unha bóla de neve. Falar hoxe por hoxe de colonialismo lingüístico en Galicia resulta tan obsoleto coma pretender revivir os lavadoiros para facer a coada semanal. Aquí nunca houbo colonialismo lingüístico, mal que lles pese a algúns, porque xamais houbo invasión nin ocupación reais. Se se coñece un pouco a historia de Galicia, compróbase que só en moi contadas e brevísimas ocasións foi reino de seu, que as circunstancias políticas o dominaron todo en épocas convulsas e que nunca houbo un intento meditado de machucar a lingua por parte de ninguén; o único que se pretendía apagar e machucar eran os rebeldes políticos. Nada que non acontecese -e siga acontecendo- en milleiros de lugares.
Coma case todos os galegos falo, cando menos, dúas linguas e iso nunca supuxo un atranco para o meu desenvolvemento coma persoa; como moito, serviu para acrecentar as miñas conexións neuronais e ampliarme o horizonte, do mesmo xeito que falar francés, comprender catalán, portugués ou italiano me serve para amplialo un chisco máis.
Sería estupendo borrar a historia dun sopro, cambiala ao noso antollo para converternos en heroes incomprendidos, pero iso sería tan falso coma as fotos manipuladas por Stalin a medida que os seus antigos colaboradores caían en desgraza. Pregúntome con serias dúbidas se sería desexable.
Teño a sorte de pertencer a unha comunidade bilingüe e ser bilingüe eu mesma. A segunda lingua permíteme comunicarme de xeito doado e eficaz con canarios, cataláns, andaluces , estremeños ou madrileños, por poñer uns cantos exemplos, e só por iso non renunciaría a ela. Como tampouco renunciaría á miña primeira lingua, a que emprego para escribir este caderno e todo o demais, a que emprego para falar día a día onde vivo, na que penso e soño...
Ese é o feito lingüístico. O demais é política.

Ningún comentario :