B está farto da administración e do sistema educativo, de xeito que segue acariciando a idea de mudar de profesión, pero aínda non decidiu que xiro quere imprimir á súa vida; a miña amiga da alma vai un paso máis alá e ten solicitado un permiso de varios meses con vistas a pedir a excedencia e dedicarse a tarefas máis gratas; o seu home tamén devece por deixar o bufete e vivir.
Está claro que quen non se molla non colle peixes, que as oportunidades non veñen buscalo a un á casa e que, chegados a determinado punto, máis vale equivocarse por facer algo que arrepentirse toda a vida por non telo feito.
Entrementres, sen proxectos definidos á vista, teño a sensación de estarmos no aire sobre un bambán ao ralentí.
Ningún comentario :
Publicar un comentario