Mañá irei a Auria para falar co médico a ver se podo reducir a medicación. Dinse tantas cousas negativas destes tratamentos prolongados que se me meteu certo desacougo no corpo. Tamén irei a programar de novo as próteses, esas que segundo o mentirán xa non serven para nada; estou desexando percibir mellor a voz humana, arestora bastante perdida entre ruídos imprecisos e convertida, ás veces, nunha papa sónica indescifrable.
Entrementres irei ao Moucho, verei amigos, charlarei e lembrarei os anos vividos alá. Sen morriña, creo; sen morriña, espero.
Ningún comentario :
Publicar un comentario