Ademais de estar gordechos coma bólas, cambian de día en día. Aínda non abriron os ollos pero amáñanse de marabilla para atopar a nai ou estomballarse enriba de calquera irmán que se cruce no seu camiño. Quedo embobada mirándoos varias veces ao día e asómbrame observalos moverse con menos torpeza a medida que pasa o tempo. Dona decicidiu meterse nunha zona da cociña bastante protexida e alí pasa horas lambéndoos, dándolles de mamar e mirando para eles con cara de abraio. De cando en cando érguese e sae á horta para corricar e ladrar, pero en canto escoita un ganido ou un choro, entra correndo para comprobar que todo segue en orde. Todo un espectáculo.
Ningún comentario :
Publicar un comentario