Agasallos

Hai un ano o home de Maryland tróuxonos unha peonia (en castelán, peonía) que un temporal case arrasou. B, que é máis experimentado ca min nestas lides, aseguroume que lle dese tempo, que volvería agromar. En verdade alucinei co proceso -lento, como cómpre- de renacemento, até que hai uns días descubrín no curuto da planta un rebento que semellaba querer abrir en calquera momento. Non me trabuquei e, en efecto, abriu esta enorme flor que a chuvia desta noite case manda ao outro barrio. Esta mañá estaba abeirada dentro da caseta das cadelas -elas non a usan porque dormen dentro da casa- e aproveitei para facerlle unhas fotos que non saíron nada ben. Metémola para que a ventada que sopra non a desfollase e por fin puiden captala en repouso. Como lle brillan os pétalos!, que grande é!, que colorido! Graciñas, Paco, polo agasallo. :D