Tardarei en recuperarme de Harry Potter e o príncipe mestizo por varias razóns. As súas aventuras, en verdade tráxicas, uníronse a un horrible día propio que pasará ao baúl como un dos malos recordos que trae a vida.
Grazas á Rede Flu puiden ler un libro que non sairá no mercado español até a vindeira primavera, e doulle as grazas porque puiden saber que pasou sen morder as unllas tanto tempo. A tradución é espantosa, claro, pois está feita por afeccionados, xente que sabe inglés pero non tanto como para trasladar con fidelidade o orixinal ao español, tarefa ben difícil non sempre apreciada na súa xusta medida.
Nin en soños se me ocorrería falar de que vai o libro (iso só o faría no foro de Akin -responsable de que eu pregase un exemplar desta tradución- que é onde están os adiantados), pero si confirmo o que xa sabía: que J.K. ten unha capacidade fabuladora en verdade abraiante. Tamén resulta evidente que os personaxes medraron, sobre todo os protagonistas; que a autora sabe dosificar a tensión e domina unha serie de recursos que calquera acción agradece; que Harry, Ron, Hermione e Ginny son moito máis adultos ao remate deste libro ca nunca antes, e que estou desexando que chegue ás librerías para volvelo ler nunha tradución máis digna.
Ningún comentario :
Publicar un comentario