Plas-plas
A min os problemas de matemáticas saíanme a sopramocos (non é metáfora); plas-plas despois de media hora nas nubes e axiña me centraba no **** enunciado, resolvía a cuestión e regresaba ás nubes.
Agora xa non teño quen me dea o salvador plas-plas (nin falta, ¡eh!) que me obrigue a centrarme, a razoar e a decidirme dunha boa vez a encarar o enunciado. Pero tampouco teño nubes ás que regresar.
Ningún comentario :
Publicar un comentario