Gradicela

A miña cova
Situada no andar superior e con parte do teito inclinada, é unha das zonas máis quente da casa no verán e máis fría no inverno, proba definitiva do meu ollo clínico á hora de escoller dominios privados.
A mantenta evitei o cuarto de B, que dá ao mar, porque non quería distracións, e con xenerosidade cedinlle a el a postal do lugar.
O ordenador está colocado máis ou menos no medio, sobre unha mesiña con rodas ad hoc, a cuxa esquerda se atopa a mesa grande con seis caixóns e un oco central para as pernas, ateigada de papeis, disquetes, cunca e teteira, algún libro descoidado, revistas, caderniños e outras miudezas que non me decido a tirar; a fiestra, inclinada, ilumina a zona como debe ser, a pesar de varias cagadas de volátiles e salitre que a deslocen un chisco. Porta e radiador míranse de esguello en ángulo recto, á dereita, e o resto son andeis recheos de libros. Fronte miña teño a seción de novela negra -problemática coma ningunha, por nutrida- e, pegada, a de pensamento/simboloxía varia/esoterismo/relixións/psicoloxía, etc., a máis difícil de organizar; Mircea Eliade á beira de Jung, o I Ching alterna con Jostein Gaarder, a Biblia co Corán, Freud con Marina, os tratados de pedras preciosas coas supersticións e, en fin, os aforismos de distintos autores ollan con estupor un estudio de grafoloxía e varios libros de relaxación; o tarot e os soños, porén, semellan conformes de acharse onde están.
Ás miñas costas, doados de coller, dicionarios de linguas vivas e diversas disciplinas (mobles, armas brancas, onomástica, toponimia, mitoloxía universal e local, seres míticos, criminalística, frases feitas...); os libros bonitos, os meus favoritos, ampáranme acotío desde atrás sabedores do amor incondicional que lles profeso. A seción de botánica anda preto, descolocada entre arte, fotografía, lendas, estudios literarios, biografías e novelas de todos os tempos.
Na parede dereita, un pouco afastada do ordenador, o fracaso rotundo da orde e a lóxica: poesía, tratados específicos sobre o mundo das mulleres, clásicos universais, moderneces, reliquias e libros por ler.
Nun curruncho de muro próximo á fiestra, exemplares de Quo, Muy Interesante, Clio, Más Allá, Fadamorgana, Geo, algunhas Revista de libros, Qué leer, Eidos do libro e a coleción completa de National Geographic.
Unha lámpada de pé, unha mesiña baixa con fetiches e un asento especial completan o cadro. Sen ánimo de incitar a ninguén ao pecado, nunca me faltan cinceiro, acendedor, tabaco e velas contra o noxento cheiro que produce.