O pracer máis intenso
Recuperar esta febre, esta ansia, este ferver de cabeza que semella poñerme ás nos dedos; seguir as revoltas duns seres que se van formando a golpe de teclas; intuílos completos; sentir no máis fondo que esta vez si, esta vez teñen futuro e acabarán adquirindo formas que aínda descoñezo; experimentar isto e algo máis despois dun período de pavor ante a idea de que nunca volvese.
Gustaríame cantar, bailar..., non sei, celebralo a berros. (¡Que alivio tan grande!).
Ningún comentario :
Publicar un comentario