Lecturas
A pesar de que non leo demasiado cando me embarco na escritura dunha historia (ben para non sentir interferencias, ben porque a miña cabeza non dá para tanto), alterno dous libros ben dispares: Ulises de James Joyce e El último caso de Drury Lane de Ellery Queen.
Do primeiro hei de puntualizar que aínda estou coa introdución de Valverde; o curioso é que lembro episodios da obra cunha claridade que responde máis ao Curso de literatura europea de Vladimir Nabokov ca á miña -acotío- mala memoria. O bo de Vladimir conseguiu o que semellaba imposible: transmitirme o seu entusiasmo por este libro de Joyce en contra da nefasta idea que me fixera do escritor. Xa, xa sei que non debemos confundir a obra co autor, pero son tan humana coma calquera.
De todos os xeitos agora xa se converteu en capricho persoal ler o devandito libro; non creo que ningún heroe moderno poida comigo.
Verbo da novela de Ellery Queen, o único destacable é que entretén sen amosar sangue (polo momento), autopsias nin aberrantes actuacións de psicópatas desalmados, se cadra pola sinxela razón de que na súa época aínda non estaban de moda.
Ningún comentario :
Publicar un comentario