Gradicela

Transgresións
Na praza de abastos da miña aldea había en tempos un letreiro que poñía: Prohibido blasfemar y escupir en el suelo. Intrigábame tal asociación por non entender qué tiñan en común esas actividades para figurar xuntas, e iso que me fartei de preguntarlle á miña nai. Que a primeira fose pecado e a segunda, insalubre non me acababa de convencer; a miña lóxica dicíame que deberían poñer dous letreiros independentes.
O curioso é que me lembro a min mesma cuspindo no chan cando ninguén me miraba e practicando a blasfemia desde o mesmo intre en que me informei ben de en qué consistía. Cheguei a sentir un pracer morboso ante o risco que corría, pero no fondo mantiña a esperanza de que aparecese de súpeto un garda e me collese polo pescozo co corpo do delito a medio caer.
¡En fin! Andaría polos cinco ou seis anos e era moi rebelde.